کشف رقص باله ۳ میلیارد ساله یک جفت سیاهچاله عظیم
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۰۸۰۵۷
ایتنا - ستاره‌شناسان می‌گویند سنگین‌ترین جفت سیاهچالههای گیتی را کشف کرده‌اند که از ۳ میلیارد سال پیش تا کنون به دور هم می‌گردند.
این جفت سیاهچاله، با جرمی برابر با ۲۸ میلیارد برابر جرم خورشید، به قدری سنگین‌اند که نمی‌توانند با یکدیگر برخورد کنند و ادغام شوند.
به گزارش «لایوساینس»، این سیاهچاله دوتایی، که درون کهکشان فسیلی به نام بی۲ ۳۷۹+۰۴۰۲ (B2 0402+379) قرار دارد، از دو سیاهچاله با فاصله ۲۴ سال نوری تشکیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این حال، این دو سیاهچاله با وجود آنکه بسیار نزدیک به هم قرار دارند در برزخی ابدی در مدار گردششان گرفتارند. آنها نمی‌توانند از این بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند و از این رو ۳ میلیارد سال است که در حال تکرار این رقص پایان‌ناپذیرند.
البته ستاره‌شناسان در مقاله‌ای، که اوایل سال جاری میلادی در «آستروفیزیکال ژورنال» منتشر شد، می‌گویند که هنوز مطمئن نیستند که آیا این رقص باله سیاهچاله‌ای ادامه پیدا خواهد کرد یا درنهایت به برخورد آنها منجر خواهد شد.
سیاهچالهها درپی فروپاشی ستارگان غول‌پیکر به وجود می‌آیند و با بلعیدن هر چیزی که در پیرامون‌شان قرار دارد، از گاز گرفته تا غبار یا حتی سایر ستارهها و سیاهچالهها، رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند. با این حال، اینکه نخستین سیاهچالهها از کجا آمده‌اند و چگونه تشکیل شده‌اند هنوز برای دانشمندان مشخص نیست.
به عبارت دیگر، هنوز معلوم نیست که سیاهچالههای کلان‌جرم چگونه در مدت زمانی کوتاه پس از تولد گیتی تا این اندازه بزرگ شده‌اند.
ستاره‌شناسان می‌گویند که با رشد گیتی، سیاهچالههای کهکشان‌های کوتوله به سرعت با سایر کهکشان‌ها ترکیب شدند تا سیاه‌چاله‌هایی بزرگ‌تر و پرجرم‌تر- و همراه با آنها، کهکشان‌های بزرگ‌تری- را بسازند.
در کشف این دو سیاهچاله دانشمندان از داده‌های بایگانی تلسکوپ جمنای شمالی در هاوایی استفاده کردند. آنها با استفاده از طیف‌نگار تلسکوپ (جی‌ام‌او‌اس) نور ستارهها را به رنگ‌های متمایز تقسیم کردند که در این میان نوری را یافتند که از ستارگانی در حال شتاب در اطراف سیاهچالهها ساطع می‌شد.
این امر توجه اخترشناسان را به خوشه فسیلی یادشده جلب کرد. این خوشه فسیلی وقتی شکل گرفت که کل خوشه کهکشانی (ستارگان و گازها) در قالب کهکشانی عظیم با یکدیگر ادغام شده بود.
به گفته دانشمندان، حساسیت فوق‌العاده تجهیزات رصدی باعث می‌شود که، با نزدیک‌تر شدن به مرکز کهکشان، افزایش سرعت ستارهها آشکار شود و از این طریق آنان بتوانند جرم کل سیاهچالههای موجود در آن قسمت گیتی را استنتاج کنند.
به باور اخترشناسان، درون کهکشان‌های در حال ادغام، سیاهچالهها با ورود به مدار یکدیگر و نزدیک‌تر شدن به هم با یکدیگر ترکیب می‌شوند، چراکه رقص طولانی آنها، با شتاب دادن به ستارگان مجاور، مومنتوم [اندازه‌حرکت] زاویه‌ای آنها را از بین می‌برد.
با نزدیک شدن دو سیاهچاله به هم امواج گرانشی پدید می‌آید. دانشمندان پیش از این توانسته‌‌اند با رصدخانه‌هایی نظیر لایگو این امواج را که درسراسر گیتی پراکنده می‌شوند شناسایی و نمودار کنند.
اما درباره این جفت سیاهچاله هنوز نشانه‌ای مبنی بر وجود امواج گرانشی مشاهده نشده است و ادغام این دو سیاهچاله از ۳ میلیارد سال پیش تا کنون متوقف مانده است. به باور دانشمندان، دلیل آنکه این دو سیاهچاله با یکدیگر ادغام نمی‌شوند جرم فوق‌العاده سنگین آن‌هاست.
با این حال، دانشمندان به بررسی‌های خود روی این جفت‌سیاهچاله ادامه خواهند داد و میزان گاز موجود در آنها را بررسی خواهند کرد تا بدانند آیا سیاهچالههای کلان‌جرم درنهایت می‌توانند با هم ادغام شوند یا همچنان به‌شکل جفت سیاهچاله رقصان سرگردان خواهند ماند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: سیاهچاله انرژی تاریک کهکشان فسیلی دو سیاهچاله ۳ میلیارد سال سیاه چاله ها سیاهچاله ها کهکشان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۰۸۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل دریاچه‌ها به نیروگاه‌های عظیم تولید برق
بهره‌گیری از پتانسیل دریاچه‌ها برای تولید برق ازجمله راهکارهای زیست‌محیطی موجود برای تأمین برق موردنیاز شهرها بدون وارد آمدن آسیب به محیط طبیعی و اکوسیستم‌ها محسوب می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نیروگاه‌های آبی با سدهای غول‌پیکر حدود یک قرن است که شاهکارهای مهندسی برای ارائه انرژی‌های تجدیدپذیر به‌شمار می‌روند، اما جوامع حاشیه‌ای و اکوسیستم‌ها را ویران می‌کنند. با این حال جهان شاهد تحولات چشمگیری در پروژه‌های برق‌آبی با همان کیفیت گرانشی آب، اما بدون ساخته شدن سدهای سنتی است. در این راستا یک فناوری جدید به‌عنوان ذخیره‌سازی پمپ‌شده معرفی شده است که سیستم‌های آن به دو مخزن در بالا و پایین نیاز دارند و هنگامی که برق تولیدشده توسط نیروگاه‌های مجاور بیش از تقاضا باشد، برای پمپاژ آب در سربالایی استفاده می‌شوند.
این فرآیند مخزن بالایی را مانند باتری پر می‌کند. سپس هنگامی که تقاضا برای برق افزایش پیدا کرد، آب توسط یک توربین راهی مخزن پایینی می‌شود و برق تولید می‌کند. این فرآیند مفهومی متفاوت، اما نه‌چندان دور از عملکرد باتری‌هایی است که امروزه در سراسر زندگی بشر جای گرفته و حتی عناصر ضروری در زندگی مدرن هستند.
ذخیره‌سازی پمپ‌شده ایده جدیدی نیست، اما یک رنسانس در مناطقی محسوب می‌شود که بهره‌گیری از انرژی‌های باد و خورشید در آنها به سرعت در حال گسترش است، همچنین به کاهش نگرانی‌ها در مورد کاهش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مرتبط با آب‌وهوا کمک می‌کند. بعضی از بزرگترین سیستم‌های این فناوری انرژی کافی برای تأمین دو میلیون خانه را در کشوری هم‌چون ایالات متحده برای یک ساعت دارند.
نوع دیگری از فناوری انرژی‌های آبی نیز به‌ویژه در مناطق کوهستانی مانند نپال رایج است. در این مناطق نیروگاه‌های برق‌آبی روی رودخانه‌ها قرار دارند، اما در پشت آنها مخازن غول‌پیکر تولید و ذخیره برق وجود ندارد. بدون وجود مخزن، تولید برق به جریان‌های آب فصلی بستگی دارد، اما آسیب کمتری به محیط زیست وارد می‌کند.
تبدیل دریاچه‌ها به باتری‌های عظیم الکتریسیته ایده‌ای عجیب است که روزبه‌روز جذابیت بیشتری پیدا می‌کند و می‌تواند مناظر طبیعی زمین را متحول کند. امروزه پروژه‌های امیدوارکننده‌ای در ایالات متحده در این زمینه وجود دارد که به‌طور ویژه هدف خود را مهار آب دریاچه‌های بزرگ به‌منظور تأمین نیروی برق‌آبی مشخص کرده‌اند.
ایده موجود در پس این پروژه‌ها، ساختن یک مخزن در ارتفاع پایین‌تر برای تولید برق از آبشار است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ معرفی، اما به دلیل همه‌گیری کرونا متوقف شد. ایالات متحده اکنون قصد دارد آن را از سر بگیرد و دریاچه‌های خود را به نیروگاه‌های عظیم تولید برق تبدیل کند تا فراهم آوردن برق برای خانه‌های خود را ضمن دستیابی به اهداف زیست‌محیطی محقق کند.
گل دیدنی عیسی آل کثیر به آلومینیوم (آلومینیوم اراک 0-2 پرسپولیس)